Kennen jullie eigenlijk mijn meter al? Ze heet Evy,maar ik noem haar Mete Reevie, want dat is veel origineler. Hier zie je haar zo'n 12 weken geleden, luttele dagen voor ik geboren ben, stevig mijn toenmalige cocon omhelzend nadat ons ma en onze pa hadden gevraagd of ze mijn godmother wilde zijn. Nu... resistance was futile, want mijn geboortekaarten waren op dat moment al gedrukt, dus sowieso kon ze geen nee zeggen. Haar naam stond al stevig in het papier gegrift. Goei mopke van de oudjes, hé!
Mete Reevie heeft een hond, Odette. Odette is geboren op 31 oktober, een volledige dag na mij dus, en ze is ongeveer even groot als de doorsnee sleutelhanger. Sinds Mete Reevie Odette in huis heeft gehaald, begrijpt ze hoe zot ons ma werd van de slapeloze nachten, want Odette begint te blaffen van zodra de engeltjes 's avonds het licht uitdoen.
Maar ondanks dat Odette onnatuurlijk veel lawaai maakt om zo klein te zijn, ziet Mete Reevie haar toch graag. En ons ma ook. Zij zegt: "ik zie Odette het liefst dat ik een hond graag kan zien." Maar dat vindt Mete Reevie geen compliment want het is algemeen geweten dat ons ma honden, evolutief gezien dan toch, ergens tussen de eencellige amoeube en het stinkdier plaatst.
Mijn Mete Reevie is heel knap en lief en vooral ook de max want zij gaat speciaal voor mij een café beginnen waar je niet mag roken, waar er melk op de kaart staat, fruit- en groentenpapjes, en waar het hele plafond bestaat uit één grote babygym. HOE COOL IS DAT? I looooooooove her!
By the way, als jullie mijn tweede zin herlezen, dan zullen jullie opmerken hoe ik probleem- en vooral foutloos de woorden noemen en heten in één zin gebruik. Dat heeft ons ma er nu al ingedrild bij mij. Griezelig hé? DE FREAK!
Lou xxx
