Ik heb de mot in mijn lijf...

Nu hebben ze mij goed liggen!


De ene dag ben ik nog het zonneke van de creche, de volgende ben ik geveld door allerlei virussen, bacillen en vieze bacteriën!


Net nu ik eindelijk eens iets anders dan platte pap voorgeschoteld krijg, kan ik niets meer in mijn atletisch lichaam houden. Langs iedere opening stroomt het kostbare vocht naar buiten. En ik heb er al zo weinig van.


En dan die hoest. Mensen, mensen toch. Was ik maar nooit met roken begonnen. Maar ja, ge kent dat hé. De coolste gast van de creche, foute vriendjes, alle meisjes vallen voor u, ge drinkt al eens iets en van het een komt het ander. Maar nu nooit meer! Ik besta bijna voor 80% uit slijmkes. En krijgt die maar eens weg.


Nog een geluk dat ik alerte ouders heb die onmiddellijk de gevolgen van mijn roekeloze levensstijl inzagen en mij hebben laten opnemen in dezelfde plaats waar ik voor het eerst echt daglicht heb mogen aanschouwen.


En zie hoe ik er nu aan toe ben. Triestig hé?

Zoals ge ziet, ik ben helemaal van mijn melk. Als het ooit nog maar goed komt met mij.

En dan te bedenken dat ik er in mijn glorie-weken zo uitzag:

Nogal nen beir hé!

Maar ik kom terug, daar moogt ge zeker van zijn! Bel mij volgende week maar eens, ik zal al een heel ander Loubaske zijn.

Beloofd!

Maar eerst nog efkes bekomen in mijn sanatoriummeke.

Lou xx

Mijn mama kan niet mikken!

Ja lap, zie mij hier nu zitten.

Eindelijk is de tijd aangebroken dat ik nieuwe culinaire horizonten kan gaan verkennen. Gedaan met het eenzijdige dieet van saaie papjes. Laat die steak met frietjes maar komen.


Ik dacht dat ik gek werd van uitzinnige vreugde! Pat-Atjes met Appeltjes ... iiiiiiiiiiiiiiiiii...


Maar zoals jullie kunnen zien, was dat toch een beetje te vroeg victorie gekraaid. Blijkbaar vinden mijn teerbeminde ouders mijn "oog-handcoördinatie" nog niet voldoende ontwikkeld om mij zelf aan de slag te laten.


Wees nu even heel eerlijk, veel slechter dan dit had ik het zelf toch niet kunnen doen hé?


Toch zal ik maar braaf deze vernederingen blijven ondergaan, want ik heb al een paar keer geroken dat mijn Mothership de ultieme chocoladetaart aan het samenstellen is. En als ik dan een beetje sneller ben dan Darth Papa, dan kan ik misschien stiekem een stukje in mijn slaapbakske smokkelen.


Maar niet verklappen hé!


Smakelijk en tot binnenkort,


Lou xx

Le Lou Soleil

Dag 3 in het gevangeniske ... and counting.

Wat kan het leven toch hard zijn. Amper een losse vier maanden op deze planeet and already I gotta serve time!

Niet dat ik iets uitgespookt heb hé. Toch niets heel erg. Tja, wat gaat ge doen als kleine beebie? Ge hebt praktisch nog geen verweer hé.

Maar jullie kennen mij natuurlijk al langer dan vandaag. Ik zou het Loubaske niet zijn, moest ik ook van deze situatie niet het beste maken. In een mum van tijd heb ik mij "in 't prison" opgewerkt tot de ongekende status van "zonneke in huis". Met alle sociale voordelen die bij de job horen natuurlijk. Zoals glijdende slaapuurtjes, pap-cheques en twee propere pampers extra per dag.

Niet slecht hé?

Ik neem aan dat het nog een kwestie van dagen is, vooraleer ik op mijn eigen troon zal zitten en het volk kan groeten.

Om deze heuglijke gebeurtenis nog wat extra in de verf te zetten, heeft the Mothership mij vandaag in een wel heel "zonnig" pakske gestoken (Whahahaaa, snapt ge? Zonnig? Le Lou Soleil? Die mama toch...). Schoon hé?

Ach, don't hate me because I'm beautiful.

Tot binnenkort (misschien mogen jullie wel eens op audiëntie komen),

Lou xx

Lou meets world - Part 1

Ziet ge mij lachen? NEE! Ik dacht het niet! Reden? Vandaag moet ik voor de allereerste keer naar de crèche… of hoe noemen ze gevangenissen voor -3-jarigen?

Gelukkig heeft ons ma ervoor gezorgd dat ik in stijl mijn entree kan maken. Op mijn trui heeft ze een niet mis te verstaan statement gestreken… ‘Hello, my name is Lou’! Beter was geweest: ‘Hello, my name is Lou en ik ben gene sjoe dus past maar op of ik knijp uw longen toe’, maar daarvoor was op mijn borstkas niet genoeg plaats, zucht, was ik maar Lou FERRIGNO!
Enfin, ik hoop dat de interim-moeders daar even lief zijn als mijn echt exemplaar, want anders gaan er nog rake klappen vallen in die crèche! Trouwens, ik ga nog niet meteen van 8 tot 18 uur… ge moet de mensen iets gunnen om naar uit te kijken. Een halve dag volstaat voorlopig en dan nog valt te bezien of ik daar ooit nog een teen binnen zet. TO BE CONTINUED…
Lou x